Genitale wratten

Genitale wratten zijn een van de meest voorkomende soorten seksueel overdraagbare aandoeningen. Ten minste de helft van alle mensen die seks hebben, is op enig moment besmet met het humaan papillomavirus (HPV), dat genitale wratten veroorzaakt. Vrouwen zijn iets meer vatbaar voor de vorming van wratten dan mannen.

Zoals de naam al suggereert, beïnvloeden genitale wratten de huid in het genitale gebied. Genitale wratten kunnen eruit zien als kleine, vleeskleurige uitsteeksels of zien eruit als bloemkool. In veel gevallen zijn ze te klein om op te vallen.

Net als wratten die in andere delen van het lichaam voorkomen, worden genitale wratten veroorzaakt door HPV. Sommige HPV-stammen veroorzaken genitale wratten, terwijl andere baarmoederhalskanker veroorzaken. Vaccins kunnen helpen beschermen tegen bepaalde genitale HPV-stammen.

symptomen

Bij vrouwen kunnen genitale wratten voorkomen op de pubis, wanden van de vagina, in het gebied tussen de externe geslachtsorganen en anus, in het anale kanaal en op het oppervlak van de baarmoederhals. Bij mannen kunnen ze voorkomen op de penis, scrotum en anus. Genitale wratten kunnen voorkomen in de mond of keel van een persoon die oraal contact heeft gehad met een besmet persoon.

Symptomen van genitale wratten zijn onder meer:

• Kleine, vleeskleurige of grijze gezwellen in het genitale gebied
• Verschillende wratten zijn samengevoegd en lijken op bloemkool
• Genitale jeuk of ongemak
• Bloeden tijdens intimiteit
• Vaak zijn genitale wratten te klein en plat om met het blote oog zichtbaar te zijn.
• Soms komen wratten samen in grote clusters.

Vaak zijn genitale wratten te klein en plat om met het blote oog zichtbaar te zijn. Soms komen wratten samen in grote clusters.

De redenen

HPV veroorzaakt wratten. Er zijn meer dan 40 HPV-stammen die specifiek het genitale gebied beïnvloeden. Deze soorten virussen worden seksueel overgedragen. In de meeste gevallen is het immuunsysteem in staat om virusdeeltjes te "doden" en de symptomen van infectie zullen zich in dit geval nooit ontwikkelen.

Risicofactoren

Volgens het Centre for Disease Control and Prevention is ten minste de helft van de mensen die seks hebben op enig moment in hun leven besmet met HPV. Risicofactoren:

• Onbeschermde contacten met meerdere partners
• De aanwezigheid van een andere seksueel overdraagbare aandoening (SOA)
• Seksueel contact met een partner waarvan de seksuele geschiedenis onbekend is
• Begin van seksuele activiteit op jonge leeftijd. Op jonge leeftijd zijn tieners zich over het algemeen niet erg bewust van beschermde seks of veilige seks.

complicaties

Er kunnen verschillende nasleepjes zijn en deze genitale wratten kunnen leiden tot de volgende complicaties:

• Rivierkreeft . Baarmoederhalskanker is nauw verbonden met HPV-infectie. Sommige soorten HPV worden ook in verband gebracht met kanker van de vagina, penis, anus, mond en keelholte. HPV leidt niet altijd tot de ontwikkeling van kanker, maar het is nog steeds belangrijk om te worden getest - voor vrouwen - om een ​​PAP-test te ondergaan, vooral in aanwezigheid van een infectie met zeer kankerverwekkende HPV-stammen.
• Problemen tijdens de zwangerschap . Genitale wratten kunnen problemen veroorzaken tijdens de zwangerschap. Wratten kunnen toenemen, waardoor het moeilijk is om te plassen. Wratten op de wand van de vagina kunnen het vermogen om zich uit te rekken tijdens de bevalling verminderen. Grote wratten kunnen een bron van bloedingen worden tijdens de bevalling.
• Soms kan tijdens de bevalling een infectie optreden en zal HPV zich ontwikkelen in de keel van de pasgeborene. In dit geval kan een operatie nodig zijn om ervoor te zorgen dat de luchtwegen van de baby niet worden geblokkeerd. 
  Hoe bereid je je voor op een arts?

Allereerst moet uw arts op uw symptomen letten. Vrouwen kunnen hun eerste behandeling beginnen met een bezoek aan een gynaecoloog.

Wat je kunt doen?

Maak voordat u contact opneemt een lijst waarin u moet aangeven:

• Symptomen. Beschrijf uw symptomen en controleer of uw seksuele partner hetzelfde heeft.
• De geschiedenis van geslachtsgemeenschap . Markeer alle recente contacten met mogelijke bronnen van infectie. De lijst kan onbeschermde contacten of contacten met nieuwe partners bevatten.
• Belangrijke medische informatie. Registreer informatie over andere medische aandoeningen waarvoor u wordt behandeld en de namen van de medicijnen, vitamines en supplementen die u gebruikt.

Door vooraf een lijst met vragen te maken, kunt u meer tijd besteden aan het praten met uw arts. Voor genitale wratten kunnen de belangrijkste vragen zijn:

• Heb ik genitale wratten?
• Kunnen andere oorzaken mijn symptomen veroorzaken?
• Welke onderzoeken raden jullie aan?
• Moet ik controleren op andere SOA's?
• Welke behandelmethode zou u aanbevelen, indien van toepassing?
• Hoe snel na het starten van de behandeling zal ik me beter voelen?
• Is mijn toestand besmettelijk? Hoe kan ik het risico verminderen om anderen te infecteren?
• Moet mijn partner op deze ziekte worden getest?
• Wanneer kan ik weer veilig seks hebben?
• Kunnen wratten zich opnieuw voordoen?
• Loop ik het risico om complicaties te ontwikkelen?
• Hoe vaak moet ik andere ziekten observeren die door genitale wratten kunnen worden veroorzaakt?
• Heb je brochures of drukwerk dat ik mee kan nemen? Welke sites raden jullie aan?

Aarzel niet om vragen te stellen als u tijdens de behandeling iets niet begrijpt.

Wat te verwachten van een arts?

Uw arts zal u waarschijnlijk een paar vragen stellen. De bereidheid om ze te beantwoorden, bespaart u tijd om u te verdiepen in afzonderlijke onderwerpen. De arts kan vragen:

• Wat zijn uw symptomen, indien aanwezig?
• Wanneer begon u symptomen te ervaren?
• Hoe ernstig zijn uw symptomen?
• Heb je beschermde seks? Ben je beschermd vanaf het moment dat je aan je seksleven begint?
• Heb je recent contact gehad met een nieuwe partner?
• Is uw partner getest op soa's?
• Bent u ingeënt tegen HPV? Wanneer?
• Ben je zwanger of ben je van plan zwanger te worden?

Diagnostics

Omdat het vaak moeilijk is om genitale wratten te detecteren, kan de arts het verdachte gebied behandelen met verdund azijnzuur. Verder kan de arts een colposcoop gebruiken om de getroffen gebieden te bestuderen.

pap test

Voor vrouwen zijn regelmatige bekkenonderzoeken en PAP-tests belangrijk, die de aanwezigheid van veranderingen of vroege tekenen van kanker in de vagina- of baarmoederhals kunnen onthullen, wat complicaties van HPV zijn.

Tijdens de PAP-test introduceert de arts een gynaecologische spiegel om het vaginale lumen te openen. Met behulp van een speciaal apparaat wordt een monster van cervicale cellen genomen. Vervolgens worden de cellen onder een microscoop onderzocht op afwijkingen.

HPV-test

Slechts een paar soorten HPV worden geassocieerd met de ontwikkeling van baarmoederhalskanker. Een monster van cervicale cellen verkregen tijdens de PAP-test kan worden gebruikt om stammen van het virus te detecteren.

Deze test is bedoeld voor vrouwen van 30 jaar en ouder. Het is niet zo nuttig bij jongere vrouwen, omdat hun immuunsysteem meestal onafhankelijk de carcinogene HPV-typen geneest zonder behandeling.

Behandeling

Als wratten geen ongemak veroorzaken, is behandeling misschien niet nodig. Maar als de symptomen jeuk, branderig gevoel en pijn zijn, of zichtbare wratten emotioneel ongemak veroorzaken, kan uw arts medicatie of een operatie voorstellen. Wratten zijn echter geneigd terug te vallen na de behandeling.

Medicijnen die 
rechtstreeks op de huid worden aangebracht, zijn onder meer:

• Imiquimod. Deze receptcrème kan het vermogen van uw immuunsysteem om HPV te weerstaan, vergroten. Vermijd geslachtsgemeenschap tijdens het gebruik, omdat het condooms en de werking van spiralen kan verzwakken en ook de huid van een partner kan irriteren. Veel voorkomende bijwerkingen zijn roodheid en zwelling in het gebruiksgebied. Andere bijwerkingen zijn blaren, pijn in de ledematen en uitslag.
• Podophyllin of Podophylox. Podophyllin is een plantaardig middel dat wratweefsel vernietigt. Deze oplossing wordt gebruikt door een arts. Podophylox heeft dezelfde actieve ingrediënten, maar kan thuis worden gebruikt. De arts kan de eerste toepassing van het product zelf uitvoeren en aanbevelingen en waarschuwingen geven over de bescherming van de omliggende huid. Neem podophyllum nooit via de mond in. Bovendien wordt dit geneesmiddel niet aanbevolen voor gebruik tijdens de zwangerschap. Bijwerkingen kunnen huidirritatie, zweren en pijn zijn.
• Trichloorazijnzuur. Deze stof verbrandt genitale wratten. Het wordt altijd alleen door een arts gebruikt. Bijwerkingen zijn huidirritatie, pijn en zweren.

Probeer geen genitale wratten te behandelen met vrij verkrijgbare middelen tegen conventionele wratten. Deze producten zijn niet bedoeld voor gebruik op natte weefsels van het genitale gebied. Het gebruik van deze producten kan ernstige pijn en irritatie veroorzaken.

Chirurgische behandeling

U hebt mogelijk een chirurgische behandeling nodig om grote wratten te verwijderen als het medicijn niet effectief is of in geval van zwangerschap. Chirurgische behandelingsopties:

• Bevriezen met vloeibare stikstof. Tijdens de procedure ontwikkelt zich een blaar rond de wrat. Terwijl de genezing en vorming van nieuwe huidlagen 'verdwijnt'. Herhaalde procedures kunnen nodig zijn. De belangrijkste bijwerkingen zijn pijn en zwelling.
• Elektrocoagulatie Tijdens deze procedure worden wratten verbrand met een elektroscoop. Na deze procedure kunt u pijn en zwelling opmerken.
• Chirurgische excisie. Tijdens deze procedure kan de arts wratten uitsnijden met behulp van speciaal gereedschap. U heeft mogelijk algemene of lokale anesthesie nodig en na de procedure kan pijn optreden.
• Met behulp van een laser. Deze aanpak kan duur zijn en wordt vaak gebruikt in geval van aanhoudende, onbehandelbare wratten. Bijwerkingen kunnen pijn en littekens zijn.

het voorkomen

Het gebruik van condooms tijdens geslachtsgemeenschap vermindert het risico op de ziekte aanzienlijk, maar 100% van de effectiviteit geeft niet meer dan één remedie. Zelfs het gebruik van condooms kan HPV vangen.

Vaccinatie

Een vaccin dat Gardasil wordt genoemd, beschermt tegen virusstammen die leiden tot de ontwikkeling van genitale wratten. Gardasil beschermt ook tegen de soorten HPV die meestal leiden tot baarmoederhalskanker. Een ander vaccin, Cervarix, beschermt tegen kanker, maar niet tegen wratten.

De Centers for Disease Control and Prevention bevelen routinematige HPV-vaccinatie aan voor meisjes en jongens van 11-12 jaar. Vaccins worden toegediend in de hoeveelheid van drie doses binnen zes maanden. Als de volledige vaccinatiekuur niet slaagt op de leeftijd van 11-12 jaar, wordt hervaccinatie aanbevolen voor vrouwen van 26 jaar oud, voor mannen van 21 jaar oud. Desgewenst kunnen mannen echter op 26 worden gevaccineerd.

Deze vaccins zijn het meest effectief als ze vóór seksuele activiteit worden gebruikt. Studies hebben aangetoond dat bij gebruik op de leeftijd van 21 tot 26 jaar, vaccins het risico op het ontwikkelen van genitale wratten veroorzaakt door HPV met 50% verminderen

Bijwerkingen zijn meestal mild en omvatten pijn op de injectieplaats, hoofdpijn, lage koorts en verkoudheid. Bij adolescenten zijn duizeligheid en flauwvallen mogelijk.